Nazha Chafia, de vrouw achter TaalenT010, is genomineerd voor de Tinnen Ananas 2018, de award voor de meest gastvrije Rotterdammer van het jaar. Chafia zet zich al jarenlang in voor vrouwen met een migratieachtergrond, door hen via taalles zelfredzamer en onafhankelijker te maken. “Ik heb al veel vrouwen uit hun schulp zien kruipen. Nu hoop ik nog dat er meer werkervaringsplekken komen voor deze doelgroep.”

Gefeliciteerd met je nominatie voor de ‘Tinnen Annie’!

Dankjewel! Vrijwilligers van TaalenT010 hebben me achter mijn rug om aangemeld. Ik kreeg een mail dat ik een van de genomineerden was, maar ik had deze genegeerd. Ik wist van niks, dus ik dacht dat het spam was! Maar op een gegeven moment gingen ze bellen naar Meriem Lamaairi, de medeoprichter van TaalenT010 . Zij zat in het complot, dus ze heeft ervoor gezorgd dat ik de organisatie achter de Tinnen Ananas toch maar even te woord zou staan.

Het lijkt me een heel mooi visitekaartje voor TaalenT010?

Zeker, al ben ik zelf alleen nog maar op de achtergrond actief in een bestuursfunctie. Het afgelopen jaar heb ik mijn handen er volledig van af getrokken, omdat het niet meer te combineren was met mijn drukke leven en drukke baan. Dat was best wel moeilijk, want de organisatie was toch een beetje mijn kindje. Maar gelukkig hoef ik niet meer op de voorgrond te staan om het draaiende te houden. Ik ben heel trots op de vrijwilligers die het nu doen.

Je werkt bij de gemeente. Waarom geen betaalde baan via TaalenT010?

Het werk bij TaalenT010 heb ik altijd vrijwillig gedaan en is ontstaan vanuit een bewonersinitiatief. Ik vind het belangrijk om als bewoner actief betrokken te zijn bij je wijk. Het is sowieso nooit mijn doel geweest om inkomen te genereren uit TaalenT010. Ik wilde dat alle subsidies die we daarvoor binnenhaalden zouden terugvloeien naar de doelgroep en de vrijwilligers. Bovendien wil ik een rolmodel zijn voor anderen: ik spreek de taal, ik weet de weg, ik ben hoogopgeleid en ik heb een baan.

Vanuit welk idee is TaalenT010 ontstaan?

In 2011 raakte ik mijn baan kwijt, maar ik ben niet iemand die stil kan zitten. Ik houd van uitdagingen en ben normaal gesproken altijd bezig. Toen ik merkte dat ik niets omhanden had nadat ik de kinderen naar school had gebracht, wist ik dat er iets moest gebeuren. Tijdens een bezoek aan mijn buurvrouw Irene, vertelde ze dat ze weleens werd aangesproken door vrouwen met een migratieachtergrond. Ze vroegen haar of ze kon helpen met taal, dus stelde ze voor om taalles te geven vanuit onze huiskamers. Ik wilde er graag aan meedoen, maar niet vanuit onze huiskamers! Ik ging op zoek naar mogelijkheden om het plan uit te voeren en kwam in contact met OpzoomerMee. Ze vroegen me om een offerte in te dienen om een half jaar conversatieles te geven. Deze werd gehonoreerd en we gingen van start met acht vrouwen. Inmiddels is dat alleen in Noord al vertienvoudigd en we zijn actief in andere stadsgebieden.

Waarom is taal bij uitstek het middel om deze kwetsbare groep te helpen?

Taal is noodzakelijk voor participatie. Daarvan ben ik overtuigd. Deze vrouwen willen heel erg graag meedoen, ze zijn bereid om in beweging te komen. Daarbij gaat het er niet om dat ze vloeiend Nederlands spreken, maar wel dat ze de basis kennen en vooral dat ze durven te spreken. We leren deze vrouwen dat het geen ramp is om fouten te maken, maar dat ze zich redden als ze blijven proberen. Het is mooi om te zien dat deze vrouwen voortaan zelfstandig naar de huisarts gaan, bijvoorbeeld. Hun kinderen hoeven niet meer mee om te vertalen.

Maar jullie gaan ook een stap verder?

Taal is het begin. Het is een middel om verder te komen, om zelfredzaam en onafhankelijk te worden. Om de emancipatie van vrouwen met migratieachtergrond te bevorderen, combineren we taal met sport en gezondheid. We onderzoeken welke talenten en vaardigheden deze vrouwen hebben. En uiteindelijk proberen we hen te begeleiden naar vrijwilligerswerk of betaald werk. Het is heel erg maatwerk wat we doen, want niet iedere vrouw heeft dezelfde potentie, ambitie of tempo. Voor de een is een praatje maken met de buurvrouw al een grote stap, voor de ander is het vrijwilligerswerk doen. Het belangrijkste is dan ook de intrinsieke motivatie van deze vrouwen.

Je hebt vast al veel vrouwen gezien die zich goed ontwikkeld hebben, sinds je begonnen bent?

Ja! Een van de vrouwen die bij ons begon met taalles had een hele zware periode achter de rug. Ze had haar kinderen grootgebracht, was gescheiden van haar man en was daarna heel erg zoekende. Ze voelde zich nergens echt prettig en kon daardoor niet goed meekomen in de maatschappij. Bij ons is ze begonnen met ‘taalkrachtig empowerment’. Inmiddels helpt ze zelf als vrijwilliger bij ons om andere vrouwen te alfabetiseren! Ze is vreselijk betrokken, dat is prachtig om te zien.

Hoe krijg je jullie doelgroep zo ver om taalles te komen volgen?

Vrouwen komen vooral via mond-tot-mondreclame bij ons. Daarnaast kan de doelgroep zich ook via de website aanmelden. We proberen zo laagdrempelig mogelijk te zijn, maar soms vragen we wel een eigen bijdrage. Dit doen we om goed lesmateriaal te kunnen aanschaffen, maar ook om deze vrouwen te leren dat niet alles gratis is. We proberen hen te leren dat het verstandig is om in jezelf te investeren.

Als je oneindig budget zou hebben, wat zou je willen organiseren om vrouwen met een migratieachtergrond verder te emanciperen?

Ik zou heel graag meer werkervaringsplekken willen zien voor deze doelgroep, zodat deze vrouwen kunnen ontdekken waar hun kwaliteiten liggen. En dat vrouwen die in hun land van herkomst hoogopgeleid zijn, hier ook aan het werk kunnen en zo weer als rolmodel kunnen fungeren voor anderen. Eerlijke kansen op de arbeidsmarkt, dat zou een mooi streven zijn.

 

Vrijwilliger worden?

TaalenT010 is altijd op zoek naar vrijwilligers. Je hoeft niet per se tweetalig te zijn om als vrijwilliger aan de slag te gaan. Meer informatie is te vinden op de website van TaalenT010.

 

Tinnen Ananas

‘De Tinnen Annie’ is een initiatief van Platform Gastvrij Rotterdam. Stemmen op Nazha Chafia, of een van de twee andere genomineerden, Leon Keekstra of Cornelis van der Pligt, kan nog tot en met 28 januari. De prijs wordt op 29 januari 2019 uitgereikt.