Ze was erbij vanaf het allereerste begin, ze heeft talloze netwerkpartners gesproken en deed onderzoek naar integratie, discriminatie, vrouw/man- en lhbti-emancipatie in Rotterdam. Toch is het voor Mariska Jung tijd voor de volgende stap in haar onderzoekscarrière. Ze neemt eind oktober afscheid van IDEM Rotterdam om te starten met haar promotieonderzoek.

Mariska, wat ga je doen?

Ik ga promoveren aan de faculteit Politieke Wetenschappen van de Vrije Universiteit Brussel. Mijn onderzoek gaat over multiculturalisme, secularisme en de politisering van ethische debatten. Ik analyseer de manier waarop ideeën over de plek van religie in de samenleving, over ‘ras’ en over de nationale identiteit worden vormgegeven en welke gevolgen dat heeft.

Dat klinkt ingewikkeld…

Het komt erop neer dat ik ga inzoomen op discussies over onverdoofd ritueel slachten in Europa. Hoe wordt er over deze praktijk gepraat? Wie is er aan het woord? En hoe reageren de joodse en islamitische gemeenschappen op het beeld dat van hun praktijk wordt geschetst? Op wetenschappelijk gebied is hier nog weinig aandacht voor, terwijl het een actueel thema is. In verschillende Europese landen is het al verboden en in Nederland heeft de Partij voor de Dieren een nieuw wetsvoorstel ingediend om het te verbieden.

Sluit dat aan bij het onderzoekswerk dat je voor IDEM Rotterdam hebt gedaan?

De afgelopen drie jaar heb ik me beziggehouden met de manier waarop de vier thema’s van IDEM (integratie, discriminatie, vrouw/man-emancipatie en lhbti-emancipatie) met elkaar samenhangen en hoe dat in Rotterdam tot uiting komt. In de projecten waaraan ik heb gewerkt komen spanningen langs etnische lijnen tussen bewoners steeds terug, voornamelijk tussen moslims en niet-moslims. Dit heeft voor iedereen nadelige gevolgen. Islamofobie bijvoorbeeld, is een vorm van discriminatie en hangt tegelijkertijd nauw samen met integratie én vrouwenemancipatie. Als je het dus hebt over intimidatie en onveiligheid van vrouwen op straat, moet je het óók hebben over de ervaringen van moslimvrouwen. Je kan de thema’s van IDEM Rotterdam niet los van elkaar zien. Ook in mijn promotieonderzoek zal ik een intersectioneel perspectief toepassen.

Heb je altijd al willen promoveren?

Het is iets wat altijd door mijn hoofd is gegaan. Wel heb ik getwijfeld, want de academische wereld kan hard zijn. Vooral als beginnend onderzoeker heb je een kwetsbare positie in een zeer competitieve wereld. Toch grijp ik deze kans nu met beide handen aan.

Sinds de oprichting van IDEM, zo’n drie jaar geleden, ben je bij de organisatie betrokken. Wat was je hoogtepunt?

Het mooiste was om te zien hoe de papieren realiteit van de aanbesteding werkelijkheid werd. Ik stond aan de wieg van IDEM Rotterdam. Samen met collega’s heb ik het expertisecentrum vormgegeven. We wisten grofweg wat de taken zijn van het expertisecentrum, maar hoe we die thema’s zouden uitdiepen, welke onderzoeken we zouden opzetten en hoe de bijeenkomsten eruit zouden zien was nog niet vastgelegd. Het was ontzettend leuk en leerzaam om daar invulling aan te geven.

Wil je nog iets meegeven aan de mensen met wie je hebt samengewerkt?

Ik wil natuurlijk iedereen bedanken voor de samenwerking. Ik heb veel geleerd over het werkveld en de kaders waarbinnen organisaties in het maatschappelijk middenveld zich kunnen bewegen. Ik heb dan ook bewondering voor mensen die ondanks de beperkingen die deze kaders met zich mee kunnen brengen met veel gedrevenheid aan het werk zijn.

Welk onderwerp moet volgens jou op de maatschappelijke agenda blijven?

Het loopt weer tegen het einde van het jaar en de discussie over Zwarte Piet laait op. Een belangrijke periode voor mensen om bij te dragen aan een racismevrij Rotterdam.

Wat ga je missen aan Rotterdam?

Rotterdam geeft me een bepaald gevoel dat ik heel prettig vind. Het heeft te maken met de sfeer in Rotterdam, die grotendeels wordt veroorzaakt door diversiteit en pretentieloosheid. Dat gevoel ga ik erg missen.