Tijdens de lanceringsbijeenkomst van IDEM op 21 maart 2016 namen 20 vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties, professionals en andere geïnteresseerden deel aan de “Housewarmingsessie lhbt-emancipatie”. Het doel van deze laagdrempelige en interactieve sessie was om prangende onderwerpen te bespreken, signalen over lhbt-emancipatie in Rotterdam met elkaar te delen en het opbouwen of uitbreiden van een thema-gerelateerd netwerk te faciliteren.De verzamelde signalen zijn een rijke bron aan informatie voor de Kennisateliers, de Stadsbeelden en andere IDEM-producten en -activiteiten. Hieronder volgt een korte bespreking van de meest belangrijke en opvallende signalen.
Normen binnen de Rotterdamse lhbt-gemeenschap
Een opvallend signaal dat door meerdere aanwezigen werd genoemd is een hoge mate van normativiteit binnen de lhbt-gemeenschap. Dit betekent dat een bepaalde norm van ‘homo-zijn’ centraal staat en door de meerderheid gedeeld wordt, waardoor er uitsluiting en verdeeldheid ontstaat. Deelnemers aan de housewarmingsessie geven daarom aan dat er meer aandacht moet komen voor het feit dat ‘de homo’ niet bestaat en dat er ruimte binnen en buiten de lhbt-gemeenschap nodig is voor diversiteit van de beleving en uiting van seksuele oriëntatie en gender-identiteit.
Subgroepen verdienen meer aandacht
Daarnaast geven deelnemers aan dat er verschillende groepen binnen de lhbt-gemeenschap bestaan die mogelijk kwetsbaar zijn en specifieke aandacht nodig hebben. Dit betreft onder andere roze ouderen én roze jongeren. Lhbt’s jonger dan 15 jaar komen uit de kast, maar hebben weinig mogelijkheden om zich aan te sluiten bij lot- en leeftijdgenoten in de stad. Ook biculturele lbht’s worden genoemd als een subgroep binnen de lhbt-gemeenschap die specifieke aandacht nodig heeft. Rolmodellen kunnen hierbij een belangrijke rol spelen. Daarnaast wordt benadrukt dat de meeste aandacht uitgaat naar homomannen. Dit heeft tot gevolg dat biseksuele mensen, trans* personen en mensen met een intersekse conditie weinig tot geen aandacht krijgen en slechts als marginaal onderdeel worden gezien van de lhbt-gemeenschap.
Onveiligheid en microagressie
Tot slot wordt er gesignaleerd dat lhbt’s onveiligheid ervaren in de wijken van de stad. Tegelijkertijd komen er veel lhbt’s uit de stadsregio naar Rotterdam, omdat zij in hun eigen gemeente niet terecht kunnen of willen voor ontmoetingen met andere lhbt’s. Daarnaast geven deelnemers aan dat lhbt’s vaak te maken krijgen met micro-aggressie, zoals kleinerende opmerkingen en afwijzingen. Deze alledaagse vormen van micro-aggressie worden vaak niet erkend als een vorm van discriminatie, maar leiden wel tot uitsluiting en gevoelens van onveiligheid. Oplossingen die worden aangedragen hiervoor zijn: het versterken van de lhbt-gemeenschap, het oprichten van een regionale Gay-Straight-Alliance in de stadsregio van Rotterdam en ervoor zorgen dat aandacht voor lhbt’s een integraal onderdeel is van brede bewonersnetwerken in de buurt. Ook geeft Rotterdam Pride aan een stadsbreed evenement te willen zijn, waarbij gestreefd wordt naar het vergroten van aandacht voor lhbt’s op gebiedsniveau.